فراهم سازي امكان استفاده از مواد دارويي آبگريز در درمانهاي پزشكي و دندانپزشكي خصوصا در بلند مدت كه منجر به اثر بخشي بهتر درمان، امكان كنترل انكوريج به صورت افتراقي و حتي موضعي و متعاقباً راحتي بيمار و پزشك ميشود. تا به امروز بجز راهكارهاي مهندسي بافت امكان آزادسازي بلند مدت مواد در بافتهاي زنده موجود نبوده و اين امر تا به امروز در طي درمانهاي ارتودنسي كه ماهيتا بلند مدت بوده به كار نرفته اند. در اين مطالعه به معرفي فرآيند توليد هيدروژل هاي زيست سازگار از ژلاتين و كيتوزان و امكان آزاد سازي داروي آبگريز كوركامين (و به طور مشابه براي ساير مواد آبگريز) پرداحته شد. در اين فرايند پس از تهيه هيدروژل هاي با در صد حجمي مختلف (صفحه 8 توصيف اختراع) و اضفه كردن كوكركامين به صورت ذرات نانو، و بررسي آزادسازي اوليه آزمايشگاهي آنها توسط دستگاه UV-vis Multi- Spec، مناسبترين نمونه انتخاب و در مرحله دوم در موش آزمايشگاهي آزمايش گرديد تا كارايي آن در شرايط فيزيولوژيك با بررسي ميزان آزادسازي كوركامين در خون توسط كر.ماتوگراف ثايت شود. هيدروژل هاي به صورت موضعي در ناحيه درمان ارتودنسي تزريق شد تا بيشترين اثر را در موضع مورد نياز داشته باشد. نتايج نويد بخش آزادسازي ماده موثره طي دوره 21 روزه لازم براي جلساات درمان ارتودنسي بود. بنابراين از اين فرآيند ميتوان براي توليد هيدروژلهاي مشابه براي داروهاي آبگريز پر استفاده حتي در ساير زمينه هاي علوم پزشكي استفاده كرد.